Κυνήγι με το χρόνο

Μεσημέρι, ώρα 3. 

Ανοίγω... Κλείνω... 

Ανοίγω τα μάτια, απόγευμα. 

Η μέρα για τους έξω, 

η επόμενη, 

η μέρα για τους μέσα, 

ίδια. 

Τόσες ίδιες μέρες. 

Τόσος ίδιος χρόνος.

Κάθε μέρα που γερνάς. 

Κάθε νύχτα που κουρνιάζεις. 

Κι όλα ίδια 

και όλα

-αν ζουμάρεις

όλα
έχουν αλλάξει.