Εδώ και μια εβδομάδα παρακολουθούμε τη σκυταλοδρομία των διερευνητικών εντολών. Φτάσαμε στο σημείο όπου αυτός που παρέδωσε τη σκυτάλη θα κόψει και το νήμα - πρωτότυπο δε λέω. Αυτή την αίσθηση έχω γιατί δεν νομίζω πως θα μας αφήσουν να πάμε σε νέες εκλογές. Δεν θέλει η Ευρώπη, δεν θέλουν κι αυτοί. Όλες αυτές τις μέρες υπάρχει από τη μια η καταστροφολογία για το τι θα απογίνει η χώρα, από την άλλη η θριαμβολογία για το τι είπε ο λαός. Ο λαός βέβαια από την πλευρά του για να λέμε τα πράγματα όπως είναι, τίποτα δεν είπε. Εξακολούθησε να θέλει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Αυτό δηλαδή που έκανε πάντα. Τα τριάντα τουλάχιστον τελευταία χρόνια. Τα ήθελε όλα. Ας μην μπορούσε να τα έχει. Τώρα θέλει και Ευρώπη και διαγραφή του χρέους. Ωραία ιδέα. Πιασάρικη. Και να μην δουλεύω, και να έχω φράγκα. Και εγώ πολύ θα το ήθελα. Όμως αυτά τα ωραία είναι μόνο για τα όνειρα.
Η παιδεία είναι σπουδαίο πράγμα, και μας λείπει. Στην αμάθειά μας πάνω στηρίζουν το κόλπο και μας πιάνουν να σκεφτόμαστε με τη νοοτροπία που χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο. Το γκολ ήταν καθαρό. Ο διαιτητής φταίει. Ψηφίζουμε όπως διαλέγουμε ομάδα, ανάλογα με το πόσα πρωταθλήματα και το πόσες περσόνες έχει στο ενεργητικό της. Οι Έλληνες είναι λαός συντηρητικός. Προσπαθεί να σώσει τα κεκτημένα του. Το έμαθε αυτό καλά. Κι ας ήταν ο παππούς του στο βουνό αντάρτης. Κι ας τον έσφαξαν στην πλατεία του χωριού. Μας μάθανε καλά να μισούμε τον κομμουνιστή. Αυτός είναι ο εχθρός. Ούτε καν η θεωρία της εξέλιξης δεν μας φτάνει. Όταν δεν έχεις κεκτημένα πρέπει να προσαρμοστείς. Τίποτα. Λες και υποστήκαμε λοβοτομή. Και χαιρόμαστε που κάναμε αριστερή στροφή. Κι ας γράφει στη στροφή "προς Αγορές". Εμείς στο όνειρο ό,τι θέλουμε διαβάζουμε. Και στην ανάγνωση αυτή βλέπουμε "προς Ευρώπη - τον νέο ειδυλλιακό τόπο όπου βασιλεύει η ισότητα και η ισονομία, οι λαοί είναι χαρούμενοι και ζουν ευτυχισμένοι". Τι ώρα έβαλα το ξυπνητήρι; Σε 300 χρόνια...; Ας κοιμηθώ λοιπόν. Είναι νωρίς ακόμα...
