Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Οι μέρες της κρίσης

   

     Κρίση. Κρίση. Κρίση. 3 χρόνια τώρα ακούμε τη λέξη και στεκόμαστε μπροστά της ενεοί. Αναρωτιέμαι τι σημαίνει κρίση. Κατά το Βικιλεξικό, κρίση σημαίνει: 1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα του κρίνω, η νοητική ενέργεια που οδηγεί σε μια απόφαση ή επιλογή 2. η απότομη όξυνση ενός προβλήματος. Στην περίπτωσή μας, υποθέτω πως ισχύει ο δεύτερος ορισμός. Κρίση χρέους. Η απότομη όξυνση του χρέους. Βέβαια υπάρχει και ο πρώτος ορισμός. Κρίση χρέους. Η ενέργεια και το αποτέλεσμα του κρίνω που οδηγεί στο χρέος. 
      Οι προηγούμενες κυβερνήσεις που όλοι κατηγορούμε για τις λανθασμένες ενέργειες (τη λάθος κρίση δηλαδή) είχαν εκλεγεί δημοκρατικά από εμάς τους ίδιους ως αντιπρόσωποί μας στη νοητική ενέργεια που οδηγεί σε μια απόφαση ή επιλογή. Λάθος Κρίση ή Κρίση Λάθους; Και η σημερινή κυβέρνηση; Μια κυβέρνηση που διορίστηκε από τους αντιπροσώπους, των αντιπροσώπων, ω αντιπρόσωποι; Καταλογίζεται στο Λάθος ή στην Κρίση; Γιατί τίποτα δεν κρίθηκε ακόμα. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Γιατί αφήσαμε στον αντιπρόσωπο την ενέργεια του 'κρίνειν' κι εμείς λουστήκαμε το αποτέλεσμα. Οι γενιές του αποτελέσματος. Οι γενιές που ακολούθησαν τις σχεδιασμένες ενέργειες των άλλων: των γονιών, των φίλων, της εκπαίδευσης, της τηλεόρασης, της διαφήμισης, του φέισμπουκ. Αποτελεσματικά. Θα σπουδάσεις. Θα κάνεις μεταπτυχιακό. Θα κάνεις και διδακτορικό. Θα βάλεις Levi's, Armani, Diesel. Θα κρατήσεις μια Louis Vitton. Θα οδηγήσεις suv και θα κάνεις διακοπές στις Μαλδίβες. Θα παντρευτείς τον Κωστάκη που δουλεύει στην τράπεζα. Θα παντρευτείς την Μαιρούλα που έχει πολυκατοικία. Θα τα σπας κάθε βράδυ στον Κιάμο (και στον Ρέμο, εντάξει). Θα βλέπεις Ηλιάκη και θα διασκεδάζεις με τις υπέροχες χορευτικές της ικανότητες. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τέλεια τα αποδεχτήκαμε όλα. Καμία νοητική ενέργεια που να οδηγεί σε απόφαση ή επιλογή. Καμία κρίση. Φτώχια μπορεί. Στο πνεύμα, στην αξία, στην αισθητική, στη γνώση, στο συναίσθημα, στο όνειρο, στην αγάπη. Άλλωστε τι μας νοιάζει; Ακόμα καλύτερα να ενεργούν για μας οι άλλοι, ο Γερμανός ας πούμε, ανώτερο είδος. Για μας το αποτέλεσμα μετράει. Η Louis Vitton βρε αδερφέ. Κι ας είναι η φτηνή απομίμηση που πουλάνε στη λαϊκή. Ποιος θα το καταλάβει;